قضاوتهای غیر حرفه ای

بازار سرمایه در طول ماه‌هایی که گذشت فراز و نشیب‌های زیادی را تحمل نموده است. کاهش شاخص‌ها منجربه خروج سرمایه از بازار سرمایه گردیده است. انتخابات ریاست جمهوری-طولانی شدن فرآیند مذاکرات هسته‌ای-عدم تبیین برنامه‌های اقتصادی دولت جدید-نامشخص بودن کابینه-عضویت در سازمان تجارت جهانی-انتشار اوراق مشارکت-فروش سهام انبوه شرکت‌های دولتی و … همه و همه امکان دستخوش کاهش شاخص را می‌توانست بوجود آورد.

    عده‌ای از کارشناسان متناسب با شرایط تجربی و باورهای علمی خود سعی نموده‌اند به گونه‌ای با محو و توجیح نمودن عوامل فوق سعی در ایجاد انگیزش در خرید و فروش سهام و رونق بازار سرمایه نماید. لذا استراتژی‌های متنوعی را برای انگیزش ایجاد نمودند. آشنایی با این استراتژی‌ها و انواع تئوری‌های انگیزش می‌تواند خریداران سهام و بازار سرمایه را در پر کردن چالش‌های موجود و افزایش شاخص‌ها مدد نماید. شرکت‌های عمده و بزرگ بورس با احتیاط کامل نسبت به بازار گردانی اقدام نموده‌اند. سهامداران جزء به لحاظ عدم امنیت سعی در عرضه سهام‌های اندک خود نمودند. دبیر کل هوشیار بورس با طرح برنامه ۳ ماهه-تشویق سبد سهام-طرح و ایجاد بازارگردانی و … سعی در حفظ و تقویت بازار سرمایه نموده است.

   هر کسی که برای اندک زمانی توجه به بازار سرمایه دارد پی به ذات ترسو بودن سرمایه خواهد برد حال اگر بازار عمیق مانند بازار نیویورک باشد به گونه‌ای متأثر و اگر بازار کم عمق باشد به شکل دیگر رویکرد خواهد داشت. لیکن عده‌ای از کارشناسان بجای بازاریابی اثربخش و توجه به ماهیت علمی بازار سرمایه در جراید کشور سعی در ارائه نظرات تخریبی اعم از تخریب روند رویکردی و یا تخریب مدیران لایق بورس که علیرغم کاهش شاخص‌ها و نگرانی در روند بازار سرمایه همچنان بازار سرمایه اولیه و ثانویه را به گونه‌ای برنامه‌ریزی و کنترل نموده‌اند که در زمان بحران کاهش شاخص شرکت‌های همچون بیمه نوین و بانک پاسارگاد به محض انتشار بازار اولیه در مدت یکی یا دو روز پذیره‌نویسی خاتمه می‌یابد. لذا اینجانب به عنوان یک دانشجو از کلیه کارشناسان اقتصادی و بازار سرمایه، خواهان حفظ نظام و توجه اصولی به زحمات مدیران‌ارشد کشور در ارائه تفسیر اصل ۴۴ قانون‌اساسی و چشم‌انداز بیست ساله دولت می‌باشم و مدیرانی که بخش عمده وظایف خود را در مدیریت بحران به اتخاذ تصمیماتی کوتاه‌مدت و بلند‌مدت پرداخته و توانایی اتخاذ تصمیم درست آنان در شرایط مختلف به ویژه در بحران‌های مقطعی هدفی اثربخش و با ارزش بوده است و توانسته است از کاهش بیشتر شاخص‌ها جلوگیری نماید، احترام نموده و بجای رفتار و قضاوت‌های فردی، رویکرد سازمانی را پیشه نمایند.